BATURAI PANTUN

BATURAI PANTUN
Oleh: Ampeak Sie Kaminting Pidakan, Kalua

Pas malam imbah sumbahyang Isya Julak Hirman mangalamun, “Jaman sudah barubah, tv, media-media, wan kahidupan barat sudah bapangaruh lawan masarakat Banjar. Mun kaeni hilang budaya banjar bahari, Baturai Pantun,” jar julak dalam hati. Balalu Julak Hirman mahiyau Utuh Ujai, “Tuh!”

“Pun, bah,” jar Utuh manyahut.

“Sini pian nak!” Ujar Julak Hirman.

Kada lawas datang Utuh Ujai. Lalu julak bapandir, “Pian nak lah baik-baik hidup. Jangan tapangaruh budaya asing. Pian nak ae harus bisa mampertahankan budaya datu-datu kita. Budaya Banjar, tamasuk budaya baturai pantun.”

Lalu Utuh Ujai manyahut, “Inggih bah ae. Ulun masih ingat arwah kai malajari ulun bapantun. Tatap ulun jaga budaya kita.”

Lalu Julak Hirman bapandir, “Abah handak man tes pian nak lah.”

Julak : Tarabang sanja si kalalawar, hinggapnya di akar rambung, bisakah pian ada mandangar, d Banjar sini pasar terapung.

Utuh : Akar rambung digulung talu, nang sagulung ditatak tujuh, pasar terapung nitu di atas banyu, urang bajukung sambil bakayuh.

Julak : Daun waringin batatai pitu, sambatannya si kariwaya, asa kapingin tulak ka situ, di mana garang andak wadahnya?

Utuh : Jarat paikat dadaian kain, kain sadapa gasan sarubung, di halalak situ muhara kuin, jukung tabuka jukung bakubung.

Julak : Akar-akar jadi pulantan, pulantan rusak tatindih halu, ujar habar hibak jualan, baras iwak sayur hintalu.

Utuh : Baras halus baras limbukut, kawa di sumap dikambuh hubi, ada nasi katupat pundut, apam wajik cucur surabi.

“Nah tuh abah ngantuk dah, isuk kita sambung.” (Nang mamicik hp kariting jua sudah tangan…Chakak)